Depresja jest chorobą podstępną i przebiegłą. Aby przyjrzeć się konkretnym objawom, warto wspomnieć, że dużo zależy od wieku, w jakim obecnie jest Twoje dziecko. Niniejszy artykuł opisuje wczesną fazę adolescencji, czyli wiek między ok. 10 a 12 rokiem życia. W kolejnych materiałach opiszę średnią i późną fazę adolescencji (odpowiednio: wiek ok. 13-16 rok życia i 17-19 rok życia).

Objawy depresji u młodszych dzieci (ok. 10-12 lat).

W grupie dzieci młodszych (wczesna faza adolescencji) w przebiegu depresji na plan pierwszy wysuwają się drażliwość i dolegliwości bólowe o podłożu somatycznym.
 
Dziecko może mieć duże trudności w nazwaniu tego, co tak naprawdę mu dolega. Będzie często rozdrażnione, płaczliwe, a tym, na co trzeba zwrócić uwagę to często pojawiające się bóle głowy, pleców, brzucha, a także nudności.

Drażliwość i płaczliwość maskuje obniżony nastrój. Mniej powszechne niż u dorosłych są zaburzenia snu i odżywiania, natomiast można zaobserwować brak oczekiwanego przyrostu masy ciała pomimo niezaburzonego łaknienia.

Dość rzadko pojawiają się spowolnienia psychomotoryczne oraz poczucie winy. Dziecko może skarżyć się na poczucie przewlekłego zmęczenia lub znudzenia. Towarzyszą one odczuwanemu smutkowi, przygnębieniu, anhedonii – ograniczeniu lub brakowi zdolności do odczuwania przyjemności. Często można też obserwować wahania nastroju w ciągu dnia.

Dziecko w wieku 10-12 lat z depresją często odczuwa lęk przed zadaniami i porażką. Zdarza się, że bywa autoagresywne. Może też wykazywać zachowania opozycyjno-buntownicze. Może mieć też negatywny obraz siebie, narzekać na to, jak wygląda jego ciało, nosić w sobie nadmierne poczucie winy, a także izolować się od innych (przyjaciół w szkole czy domowników).

Zmiana.

To, co może wzbudzić nasz niepokój – niezależnie od tego, ile lat ma nasze dziecko – to zmiana. Coś nowego, co pojawiło się w jej/jego zachowaniu, coś, czego wcześniej jako rodzice nie obserwowaliście. To również te wszystkie sytuacje, w których Wasze dziecko reaguje inaczej. Gdy Wasze dziecko do tej pory było śmiałe w kontaktach z innymi, często uśmiechało się, również w towarzystwie obcych, a obecnie macie wrażenie, że nie macie z nim/nią kontaktu – jest przygaszone, nieobecne, częściej, niż kiedyś płacze, jest rozdrażnione, warto skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą. Warto też na bieżąco pytać dziecko, czy ostatnio czuje się gorzej. Może nie być w stanie określić, co się z nim dzieje, ale gdy zgłasza często np. ból głowy czy żołądka (których wcześniej nie było i nie mają podłoża medycznego) trzeba skontaktować się ze specjalistą zdrowia psychicznego.

O tym, jakie ogólne objawy towarzyszą początkowi choroby, kto i kiedy ją diagnozuje przeczytacie w artykule:

"Pierwsze objawy depresji"."

O najbardziej typowych objawach depresji wśród nastolatków przeczytacie w artykułach:

"Objawy depresji u nastolatków (ok. 13-16 lat)".

"Objawy depresji u starszych nastolatków (ok. 17-19 lat)".